Sententia libri De anima

Komentarz do trzech ksiąg De anima otwiera serię komentarzy do Arystotelesa, nad którymi Tomasz pracował już pod koniec pobytu w Rzymie. Dzieło można precyzyjnie datować na czas między końcem roku 1267 i latem 1268, zanim autor opuścił Rzym i wyjechał do Paryża. Komentarz ten powstał jednocześnie z kwestiami 75–89 Prima Pars,poświęconymi analizie duszy ludzkiej.

Wydania:

  • Leonina, t. 45/1;
  • Parma, t. 20, s. 1–144;
  • Vives, t. 24, s. 1–196;
  • Marietti, wyd. A. M. Pirotta, 1959 i inne daty.

Przekład polski:

  • Komentarz do „O duszy” Arystotelesa, tłum. M. Beściak, Kęty 2018 (Ad Fontes 2018).

Przekłady francuskie:

  • Commentaire du traité De l’âme d’Aristote, wstęp, tłum. i przypisy J.-M. Vernier, Paris 1999 (Bibliotheque des Textes Philosophiques);
  • Prooemium, tłum. J.-B. Échivard, w: J.-B. Échivard, Une introduction à la Philosophie. Les proèmes des lectures de saint Thomas d’Aquin aux œuvres principales d’Aristote, t. 2, Paris 2005,  s. 87–96.

Przekłady angielskie:

  • A Commentary on Aristotle’s De Anima, tłum. R. Pasnau, Yale 1999;
  • Commentary on Aristotle’s De Anima, tłum. K. Foster, S. Humphries, wprowadzenie R. McInerny, Notre Dame 1994.

Przekład włoski:

  • Commentario al „De Anima”, wstęp, tłum. i przypisy A. Caparello, 2 t., Roma 1975.

Przekład hiszpański:

  • Comentario al „Libro del Alma” de Aristóteles, tłum. i przypisy M.C. Donadio Maggi de Gandolfi, Buenos Aires 1979.