De iudiciis astrorum

Adresat tego krótkiego listu, którym mógł być Reginald, zapytał Tomasza, czy wolno posługiwać się astrologią. Nie negując fizycznego oddziaływania ciał niebieskich na nasz świat, odpowiedź Tomasza stanowczo wyklucza ludzkie czyny ze sfery ich wpływu i prowadzi do wniosku, że zasięganie rady gwiazd w odniesieniu do tego, co zależy od ludzkiej woli, jest grzechem ciężkim. Dziełko prawdopodobnie powstało w drugim okresie nauczania w Paryżu (1269–1272).

Wydania:

  • Leonina, t. 43, przedmowa s. 189–197, tekst s. 201;
  • Parma, t. 16, s. 317;
  • Vives, t. 27, s. 449;
  • Mandonnet, Opuscula, t. 3, s. 142–143;
  • Marietti, Opuscula theologica, t. 1, s. 155.

Przekład polski:

  • O wyrokach gwiazd, tłum. M. Zembrzuski, w: Tomasz z Akwinu, Opuscula, red. A. Andrzejuk, M. Zembrzuski, Warszawa 2011 (Opera Philosophorum Medii Aevi, 9, 1), s. 82–84.

Przekład francuski:

  • Opuscules de saint Thomas d’Aquin, tłum. ks. Bandel, Vives, t. 3, Paris 1857, s. 549–550;
  • L’Astrologie, Les Opérations cachées de la nature, Les Sorts, tłum., wprowadzenie i przypisy B. Couillaud, Paris 2008, s. 1–3.

Przekład włoski:

  • L’uomo e l’universo. Opuscoli filosofici, wyd. A. Tognolo, Milano, s. 221–222.