Komentarz do Etyki nikomachejskiej Arystotelesa powstał w Paryżu w roku 1271–1272. Jest to sententia, czyli pobieżny i raczej doktrynalny wykład tekstu Arystotelesa, współczesny redakcji Secunda Secundae, której jest przygotowaniem.
Wydania:
- Leonina, t. 47 (2 t.);
- Parma, t. 21, s. 1–363;
- Vives, t. 25, s. 231–614 i t. 26, s. 1–89;
- Marietti, wyd. R. M. Spiazzi, 31964.
Przekład polski:
- O cnotach rozumu. Komentarz do VI księgi „Etyki nikomachejskiej” Arystotelesa, tłum. zbiorowe pod red. M. Głowali, Wrocław 2010.
Przekłady francuskie:
- trzy różne przekłady w wydaniu elektronicznym: Y. Pelletier (1999), G. Dandenault (1950) i P.-D. Nau (b.d.) na stronie internetowej http://docteurangelique.free.fr/;
- Prooemium, tłum. J.-B. Échivard, w: J.-B. Échivard, Une introduction à la Philosophie. Les proèmes des lectures de saint Thomas d’Aquin aux œuvres principales d’Aristote, t. 3, Paris 2006, s. 17–37.
Przekład angielski:
- Commentary on the Nicomachean Ethics, tłum. C. I. Litzinger, 2 t., Chicago 1964.
Przekład włoski:
- Commento all’Etica Nicomachea di Aristotele, red. L. Perotto, 2 t., Bologna 1998.
Przekład hiszpański:
- Comentario a la Ética a Nicómaco de Aristóteles, tłum. A. Mallea, studium wstępne i przypisy C. Lértora Mendoza, Pamplona 2000.