To pierwsze dziełko poświęcone obronie mendykanckiego życia zakonnego powstało w pierwszym roku nauczania Tomasza jako mistrza w Paryżu; rozpoczęte prawdopodobnie już wiosną 1256 roku, zostało ukończone, zanim jeszcze dowiedziano się w Paryżu o potępieniu Wilhelma z Saint-Amour (5 października 1256 roku). Tomasz najpierw zdefiniował życie zakonne i uzasadnił powołanie nowych zakonów do istnienia, zwłaszcza ze względu na posługę nauczania, kaznodziejstwa i spowiadania, a także na mendykanckie ubóstwo, a następnie szczegółowo prześledził i obalił Tractatus de periculis nouissimorum temporum Wilhelma z Saint-Amour.
Wydania:
- Leonina, t. 41 A;
- Parma, t. 15, s. 1–75;
- Vives, t. 29, s. 1–116;
- Mandonnet, Opuscula, t. 4, s. 1–195;
- Marietti, Opuscula theologica, t. 2, s. 5–110.
Przekład francuski:
- Opuscules de saint Thomas d’Aquin, Vrin-Reprise 5, Paris 1984 (powtórzenie, z tą samą paginacją, tłumaczenia ks. Fourneta, Vives, Paris 1857, t. 2, s. 519–639; t. 3, s. 1–205).
Przekład włoski:
- La perfezione cristiana nella vita consacrata, wstęp i tłum. T. S. Centi, ESD, Bologna 1995, s. 27–253.